Wij Spanjaarden weten niet hoe we moeten verkopen. Nee, we willen niet beleggen

Het is niet gemakkelijk om deze conclusie te trekken als ik zelf Spaans ben. En hoewel Made in Spain Gourmet we ons niet erkend voelen in deze groep, is het de trend die we als land volgen... en het lijkt erop dat het lang duurt.

Ontmoeting met een EVOO-bedrijf, met een uitstekend product en een zeer aantrekkelijke verpakking. “Israël, uw project is erg interessant, maar we hebben veel geïnvesteerd in het product en nu kunnen we niet investeren in marketing. Als we verkopen krijgen, zullen we het zien.' Verbazingwekkend, het is alsof je een auto bouwt en deze in de garage laat staan ​​om stokrozen op te kweken. Een ander voorbeeld. Zoetwarenbedrijf, zeer Premium dat geen producent is maar een exclusieve marketeer. “Investeer in communicatie met Gemaakt in Spanje Gourmet Hoeveel verkopen gaan ze voor mij produceren, zelfs als ze grosso modo zijn? En over hoe lang?" Ik vertel ze dat we voorlopig geen waarzeggers zijn... en mijn antwoord is altijd hetzelfde: 0 verkopen, want zonder communicatie geen verkopen. Weer een ander voorbeeld. Producenten van een van de belangrijkste Spaanse producten: “Ja, we hebben verkocht in Europa, maar omdat ze bij ons komen kopen. Maar het ontwikkelen van onze eigen internationale verkoop in Europa is iets waar we niet aan denken”. Ze hebben een spectaculair product en laten alles over aan wat de markt dicteert, zonder daar meer invloed op uit te willen oefenen.

En we zouden een boek kunnen maken met de no's die we hebben ontvangen om met ons samen te werken. In het project/realiteit Gemaakt in Spanje Gourmet. Omdat? Het gemakkelijke en gemakkelijke antwoord is dat “we niet weten hoe we onszelf moeten verkopen zoals anderen (vooral Italianen), ze weten het wel... en wij niet? Nou, ik ben helemaal tegen die mantra. De geschiedenis staat aan onze kant. Ik geloof dat we 501 jaar geleden begonnen zijn met globalisering vanuit Spanje, ja met de visie van een Portugees, zoals het was Fernando de Magallanes. Om nog maar te zwijgen van wat 531 jaar begon met de ontdekking van Amerika. Het creëren van handelsroutes die Spanje sindsdien op de top van het voetstuk hebben geplaatst als 's werelds leidende macht. Nou, het lijkt erop dat dit een droom was, en wat we vandaag leven is meer een nachtmerrie.

Natuurlijk weten we hoe we moeten verkopen, als de beste. Maar ja, alleen wanneer wij dat willen natuurlijk. Ik heb een theorie, die overigens door een flink aantal mensen van mij is overgenomen. En het is dat het effect dat wordt geproduceerd door het comfort van het leven in een land dat alles heeft, en waar het heel moeilijk van af te komen is, vaardigheden zijn die verloren gaan door gebrek aan gewoonte. En voor proactiviteit is het essentieel om constant, rusteloos, non-conformistisch te zijn en de gewoonte te hebben om zich aan veranderende tijden aan te passen.

Welnu, Spanje is een van de reuzen van het toerisme, in de top 3 van de afgelopen 10 jaar, met alle gevolgen van dien. Miljoenen mensen die ons geliefde en unieke land bezoeken, laten miljoenen euro's achter tijdens hun verblijf. Natuurlijk genietend van onze heerlijke en nooit onderschatte gastronomie. Restaurants vullen, magazijnen, en weten dmv fgoede ervaringen, ateliers, showcookings onze gastronomische producten. Met dit panorama kunnen we al begrijpen dat de houding van verkopen meer dan ingewikkeld is, omdat ze je "kopen" met bijna geen commerciële inspanning. En dat is geen zwak punt, nee, integendeel, het is een punt dat zeer in ons voordeel is. Wat er gebeurt, is dat we zoveel van dat succes hebben gedronken dat we dronken zijn en het laat ons niet verder kijken dan kortetermijndenken. De euforie dat alles vol hebben zonder bijna niets te investeren ervoor zorgt dat het pand barst, met restaurants die producten kopen, zorgt ervoor dat Spaanse gastronomische merken zich bijna uitsluitend op deze markt richten.

We weten al dat er een aantal zijn die dat niet doen, die weerstand hebben geboden aan dat tij en internationaal zijn geworden. Maar dat zijn er maar heel weinig. Daarom, in plaats van hun producten te verkopen, plaatsten ze ze.

We zijn het beu om te horen "het is dat de Italianen veel beter verkopen dan wij, en het is dat we niet weten hoe we moeten verkopen". Het is waar dat ze veel beter verkopen dan wij, maar dat is geen aanleg, maar een instelling. Op basis van de covertuiging dat hun producten de beste ter wereld zijn, en dat is hoe ze het overbrengen. Naast de standvastigheid Het is essentieel, want we kunnen niet geloven dat een enkele impact genoeg is om nieuwe klanten te overtuigen. We moeten constant aandringen op de boodschap die onze voordelen en ons unieke karakter communiceert. Hard werken maar essentieel als we in het buitenland willen slagen. Omdat dit werk aan distributeurs overlaten, is voor ons zelfmoord voor het merk, dat niet de kans krijgt om behandeld te worden zoals het echt verdient. Dat kunnen we alleen zelf.

Onze mediterrane concurrenten investeren in internationale markten, ze kopen zelfs producten van ons om te internationaliseren, omdat ze weten dat dit de enige manier is om op een duurzame en gediversifieerde manier te groeien.

Als je alles aan onze binnenlandse markt en internationale roulette overlaat zonder een professioneel merkplan, word je verbannen. Als we geloven dat we de beste producten hebben, moeten we naar buiten gaan en het aan iedereen bewijzen met onze eigen wapens. Maar daarvoor moet je wel geld investeren. En daar stort alles in. Merken vragen ons tijd om het te doen. Hoe laat? Is het dat de concurrentie het u gaat toekennen? Elke dag die voorbijgaat, wordt uw ruimte ingenomen door de concurrentie en herstelt u deze niet meer.

Internationaliseren doe je niet snel. Maar je moet wel een keuze maken op welke markt of markten je je wilt richten. De Europese markt is voor veel van onze merken nog een grote onbekende, en dat is precies waar ze zich op moeten richten. Maar hiervoor moet u investeren in kwaliteitscommunicatie, op het niveau van de kwaliteit van de producten en hun verpakking. Omdat niet wordt begrepen dat het ene deel klaar is en het andere niet.

Zie ons als voorbeeld, Gemaakt in Spanje Gourmet Het was niet in Europa en het was de markt die we wilden bereiken. We hadden de producten en wat we deden was de verschillende Europese markten benaderen Frankrijk, Duitsland, Italië, België y Nederland. als? Tja, geld investeren in positionering en content (in hun taal natuurlijk), en zo een ruimte krijgen waar we elke dag aan moeten werken. Maar wat het ons heeft opgeleverd, zijn klanten, en meer klanten, die kwaliteitsproducten wilden en een adviesdienst die hen betrouwbaar zou maken. En dat hebben we bereikt.

Nu moeten we steeds dichter bij de winkels komen om ze het advies te geven dat de kwaliteit van onze gastronomische producten superieur is en dat hun klanten het verdienen om ze te kennen en ervan te genieten.

Gerelateerde items: