Historia dżemu

Pochodzenie tego smacznego związku, jakim jest dżem, którego podstawą są owoce i cukier, nie jest do końca jasne. Wiadomo, że jego początki są bardzo stare, ale istnieje mieszanka historii i legend. W Wyprodukowano w Hiszpanii dla smakoszy wyjaśnimy to trochę bardziej.

środowisko do mermelada czy dżem, powstały liczne historie i legendy. Jedną z najbardziej znanych legend jest legenda o pomarańczach, która sięga czasów Katarzyna Aragońska żona króla Henryk VIII z Anglii. Królowi brakowało możliwości zjedzenia owoców ze swojej ziemi, a żeby się nimi cieszyć, nie miał lepszego przepisu niż przechowywanie ich w postaci pomarańczowej marmolady. Abyś mógł naturalnie cieszyć się wspaniałe i pyszne hiszpańskie pomarańcze.

Bohaterem drugiej legendy dotyczącej dżemu jest Maria de' Medici, który cierpiał na niedobór witamin, wysłał więc kilku mężczyzn z dworu do Włoch, aby zebrali najlepsze w kraju owoce cytrusowe.

Aby lepiej zachować cały smak owoców, został wyprodukowany w formie dżemu. Na pudełkach napisano ”Marii Ammalaty" (Dla Chorej Marii) i uważa się, że nazwa „Marmellata” (dżem) powstała z powodu błędnej interpretacji tego wyrażenia. To jest niewątpliwie to, co nas najbardziej ekscytuje, a ponieważ lubimy być marzycielami, będziemy mysle ze to byl poczatek mermelada.

Według księgi kucharskiej kuchni rzymskiej owoce nasączone były winem i miodem. Grecy robili też różne rodzaje przetworów miodowych i pigwowych. A już w średniowieczu można było znaleźć metodę podobną do obecnej, aby opracować zacięcia o zacina się.

La robienie dżemów zrodziło się z potrzeby przechowywania owoców przez dłuższy czas, poza sezonem zbiorów, dzięki czemu można go spożywać i delektować się nim poza sezonem. W przeszłości życie było o wiele bardziej zrelaksowane pod względem gastronomicznym i nie było systemów chłodniczych ani zamrażarek, więc jedyną metodą konserwacji żywności było robienie różnego rodzaju przetworów, takich jak dżemy.

Pochodzi od portugalskiego „marmelada”, co oznacza „marmelo dżem”, co w tłumaczeniu na hiszpański oznaczałoby pigwę. Termin „melmelon” występuje w wielu starożytnych greckich pismach i oznacza „miodowe jabłko”, ponieważ pierwsze „dżemy” robiono z gotowanej pigwy i miodu.

Dżem nie powinien zawierać więcej niż 40%-59% cukru w ​​stosunku do całkowitej suchej masy. Podczas gdy dżem może mieć ponad 60% cukru. Jesteśmy pasjonatami smaku czystych owoców, które dżemy jak te z Owoce Antoinette, czyste owoce, którymi można się delektować samodzielnie lub w połączeniu z serami, w przepisach na ciasta iz dobrym foie gras.

Oprócz tego, że jest świetnym produktem, niezawodnie sprawdzi się na śniadanie, przekąskę czy deser podczas kolacji. Bardzo nasz przepis polega na zmieszaniu dżemu z jogurtem, najlepiej kremowym typu greckiego. To pokarm, który ma dobroczynne właściwości dla naszego organizmu.

• Zawiera wiele witamin.
• Zawarte w nim witaminy są łatwiej trawione niż te zawarte w owocach, ponieważ korygują kwasowość żołądka.
• Dodaje energii, ponieważ jest to pokarm o wysokiej wartości energetycznej.

Koniecznie spróbuj dżemów z Wyprodukowano w Hiszpanii dla smakoszy jak na przykład dżem „Authentic CHNP (chroniona nazwa pochodzenia) Pera de Lérida” wytwarzany wyłącznie z cukru zawartego w owocu, „Dżem dla smakoszy z gorzkiej pomarańczy z szafranem„,”Dżem z czarnej figi ChNP z Noguera, Lleida” i „Dżem brzoskwiniowy z Lleida"wszystkie z Owoce Antoinette.

Powiązane wpisy: